جنگ دیس

میخوام شعر بنویسم،رو کاغذم مینویسم از ایفون خبری نیست..

تازه اینو مثل خونه خوبه رو بیت مغز در رفته هم نمینویسم که نادر زیرشو عوض کنه،اشغال

من فقط مال خودمم،پیله هام خودشون پروانه میشن

من حتی واسه کارایی که کردم هیچ موقع معذرت نمیخوام

روبروم نه پنجرست نه دیوار،همون فضایی که تو دلت میخواد

منم عاشق خونوادمم،عاشق خونه ساختنم،ولی باورم میشه که همه باهام بدن،چون همیشه عجل دشمنام بودم.تو کل ارزوت عکس انداختنه و من کارم فقط فرار از باختنه،تو برگرد با من

دقیقا از همینجا بود که فهمیدم خیلی نفهمی،حتی نفهم تر از من

+jeronimo+

ناظر۲

اگه تو زندگی ریسک کنی و ببازی نابود میشی و تقصیر خودته.میشه یه حرکت احمقانه.ولی اگه احتیاط کنی حتی اگه اشتباه کنی تقصیر تو نیست.اگه بدویی ممکنه هر مانع کوچیکی زمینت بزنه ولی وقتی اروم راه میری حتی بزرگ ترین مانع ها و خطرناک ترین تله هارو میتونی رد کنی.زندگی خیلی سادست ولی ادمایی هستن که اونو برامون سختش میکنن.اینجور ادما باید دعا کنن به پست من نخورن وگرنه نسلشون منقرض میشه.بعضی وقتا به شوخی حرفایی میزنم که ممکنه پاش بیوفته بهش عمل کنم به هر قیمتی.بستگی به حسم تو اون لحظه داره. یادم میاد گفتم که اگه دنیا دست من بود بهشتش میکردم،الان حرفمو پس میگیرم.این دنیا باید نابود بشه

ناظر

زندگی برام مسابقه نیست.من یه هدفایی دارم که باید بهش برسم.نه به هر قیمتی،اصلا هم اهل ریسک نیستم.خیلی اروم جلو میرم و مواظبم خراب نکنم.من خیلی وقته که یه سری چیزارو فهمیدم که عذابم میده،اما بازم میرم سمتش که بیشتر بفهمم.خیلی حرفا دارم که خیلیا عکسشو میگن و اصلا قبول ندارن ولی من به حرفام اعتماددارم.بعضی وقتا میگم چرا من اینجوری فکر میکنم،واقعا متفاوت از بقیه.خیلی چیزا که برا خیلیا مهمه برام اصلا مهم نیست.تقریبا از همه قشری ضربه خوردم با همه جور ادمی برخورد کردم وتاوانشم دادم.من نمیخوام اول بشم فقط میخوام اخر نباشم.خیلی وقته فکر کردن برام عذاب اور شده

یادگاری

خیلی وقتا انقد تو خودم گم میشم که انگار از یه جای دیگه اومدم

میدونم هزیون دارم چرت و پرت مزخرف میگم،اینم روش

از بچگی یه چمدون داشتم که هرچیزیو دوست داشتم میگذاشتم توش.

هدیه هام،کتابام وچیزایی که به چشمم خوشکل میومد یا برام ارزش داشت،بعضی وقتا میشینم پاشونو باهاشون خاطره هامو زنده میکنم،چه تلخ چه شیرین..

اما الان یه مشکلی دارم،هرچی مرتب میچینمشون واضافیاش رو تا جاداره برمیدارم بازم نمیتونم به اندازه کافی برای مورچه جا باز کنم،

حداقل ۶۰ کیلو وزن داره،یا باید رژیم بگیره یا باید چمدونم رو عوض کنم..

+jeronimo+

جیبوتی کجایی؟؟

دریافت
حجم: 2.7 مگابایت

جیبوتی یک کشور در صحرای افریقاست که ۸۰۰ هزار نفر جمعیت داره یعنی یک سوم تعداد معتادای ایرانی،وسعتش یک سوم بحرینه.دولت ایران براشون ساختمان مجلس ساخت.اصل جیبوتی روی نقشه نیست و با این حال کشور ایران رو محروم کرده .خدااایا

 منو بکش

+jeronimo+

منتظر

هیچوقت با بابام بهم خوش نگذشت ولی سایشو دوس دارم بالا سرم

بی انصاف نیستم ولی بعضی وقتا باید تا حد مرگ جلو برم

خدایا خودت بخیر بگذرون اینروزارو،من که کم اوردم

+jeronimo+

حس مبهم

خیلی وقته که خوشبختی با مادرش اومده در خونمون و میزنه..

ولی من،قصد ازدواج ندارم ..

تازه استعدادام داره شکوفا میشه 

من به هرچی که بخوام میرسم،فقط کافیه اون چیزیو بخوام که..

خدا میخواد !!

+jeronimo+

فریاد بی پایان

وقتی راه میرم ودستم تو جیبمه،از دهنم بخار میاد

یه سری چیزا حکم اشغالو داره،ولی یجاهایی بکار میاد

میخوام یکم گلّگی کنم،چرا باید قاچاقی زندگی کنم؟

مشکل از کیه؟من یا شما؟که هفته ای دوبار میرم تو کما

اونا مقصر بودن،تو خیلی از سختیام موثر بودن

کلیه هامو میفروشم میدم دکتره که نکشه بخیه رو رو صورت دختره

منظورم همون دکتر کثافته که تو جهنم دنبال نظافته

یکی هم مثل دکتر نعمته که تو بهشت دنبال اضافه خدمته

میگن زمستون میره و روسیاهیش به ذغال میمونه

من، همون ذغالم !!

+jeronimo+

خیلی سخته

الان معنی این شعرارو بهتر میفهمم

..‌‌.........

هنوز عادت به تنهایی ندارم...باید هرجوریه طاقت بیارم

اسیرم بین عشق و بیخیالی...چه دنیای غریبی بی تو دارم

............

من تو اغوش جنونم..‌.رنگ اشکام رنگ خونِه

ما شبیهِ دوتا کوهیم...که یه درّه بینمونه

.......‌‌‌‌‌.....

چرا ما پیش هم نیستیم...دلیلش رو تو میدونی

بدون تو نمیتونم..‌.بدون من نمیتونی

تموم دردودل هامو...به هرکی جز تو میگفتم

چرا وقتی که دلتنگم...فقط یاد تو می افتم

...........‌‌

رفتیو خاطره های تو نشسته تو خیالم

بی تو من اسیر دست ارزوهای محالم

.........‌‌.

گفته بودم اگه رفتی...کسی اینجا برنگرده

جای تو همیشه اینجاست...هیشکی جاتو پر نکرده

وقتی دلتنگ تو میشم...میزنم از خونه بیرون

به هوای دیدن تو...راه میوفتم تو خیابون

.....‌‌‌‌‌.....

پابه پای باد و بارون...عاشقونه گریه کردم

بی بهونه بغض کردی...بی بهونه گریه کردم

فاصله بین منو تو...اتفاق تازه ای نیست

این که بی تو بیقرارم...حرف بی اجازه ای نیست

......

میدونم دارم دیوونه میشم

مورچه ..... رفت؛

از امروز دوباره شدم همون ادم تنها،دوباره فقط با دیوار حرف میزنم

دوباره میرم تو فاز خودم،الان دیگه هیچی برام مهم نیست،بر میگردم به همون کنج تاریک اتاق

فقط یه تفاوت وجود داره،از امروز هرروزم پر از اشکه،اگه دلش بشکنه یا اتفاقی براش بیفته دنیارو نابود میکنم.

گفت برمیگرده،میدونم برمیگرده،ولی همش نگرانشم،احتمال داره این انتظار خیلی طول بکشه،یه حسی بین امید و نا امیدی دارم.دیگه نمیتونم بنویسم