اعتراف

من زندگی نمیکنم فقط نفس میکشم

یعنی فقط گاهی نفس میکشم

الان یه قندون خالی جلومه تهش پره

یه سوراخ بزرگ تو دیواره،حتما پیچشم بزرگ بوده

گلای قالی اتاقم کم شده،112تا بود؛خود رو اما خوشکل

هرچی ازخودم فاصله میگیرم،دیوار بهم نزدیک تر میشه

همینجوری زل زده تو چشام،از رو هم نمیره

همینم مونده بود که دنیا بهم بخنده

اره من همونم که میگفتم،هیچ چیزی نمیتونه شکستم بده،من میتونم دنیارو ببرم

من نتونستم،شکست خوردم،باخـــتم

ارزوی بزرگ شدن بزرگ ترین اشتباه من بود

کاش بچه میموندم،حداقل نمیفهمیدم خیلی چیزارو

هرچی میکشم از دنیا میکشم

خیلی چیزارو نمیفهمم،درک نمیکنم،یا من روانی ام یا فقط من سالمم

مادرم بهم پرواز یاد نداد،ولی زمین خوردنو خوب بلدم

یا میرم یا میمیرم،بالامم بشکنه به درک

 

+jeronimo+