خیلی سخته

الان معنی این شعرارو بهتر میفهمم

..‌‌.........

هنوز عادت به تنهایی ندارم...باید هرجوریه طاقت بیارم

اسیرم بین عشق و بیخیالی...چه دنیای غریبی بی تو دارم

............

من تو اغوش جنونم..‌.رنگ اشکام رنگ خونِه

ما شبیهِ دوتا کوهیم...که یه درّه بینمونه

.......‌‌‌‌‌.....

چرا ما پیش هم نیستیم...دلیلش رو تو میدونی

بدون تو نمیتونم..‌.بدون من نمیتونی

تموم دردودل هامو...به هرکی جز تو میگفتم

چرا وقتی که دلتنگم...فقط یاد تو می افتم

...........‌‌

رفتیو خاطره های تو نشسته تو خیالم

بی تو من اسیر دست ارزوهای محالم

.........‌‌.

گفته بودم اگه رفتی...کسی اینجا برنگرده

جای تو همیشه اینجاست...هیشکی جاتو پر نکرده

وقتی دلتنگ تو میشم...میزنم از خونه بیرون

به هوای دیدن تو...راه میوفتم تو خیابون

.....‌‌‌‌‌.....

پابه پای باد و بارون...عاشقونه گریه کردم

بی بهونه بغض کردی...بی بهونه گریه کردم

فاصله بین منو تو...اتفاق تازه ای نیست

این که بی تو بیقرارم...حرف بی اجازه ای نیست

......

میدونم دارم دیوونه میشم

مورچه ..... رفت؛

از امروز دوباره شدم همون ادم تنها،دوباره فقط با دیوار حرف میزنم

دوباره میرم تو فاز خودم،الان دیگه هیچی برام مهم نیست،بر میگردم به همون کنج تاریک اتاق

فقط یه تفاوت وجود داره،از امروز هرروزم پر از اشکه،اگه دلش بشکنه یا اتفاقی براش بیفته دنیارو نابود میکنم.

گفت برمیگرده،میدونم برمیگرده،ولی همش نگرانشم،احتمال داره این انتظار خیلی طول بکشه،یه حسی بین امید و نا امیدی دارم.دیگه نمیتونم بنویسم